Teodor Eichenwald
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Teodor Eichenwald (ur. ok. 1880 r. we Włocławku (?), zm. 5 października 1904 r. w Bernie) – polski taternik, student geologii. Studiował w Warszawie, a następnie w szwajcarskim Bernie.
Data i miejsce urodzenia |
ok. 1880 r. |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przyczyna śmierci |
samobójstwo |
Zawód, zajęcie |
taternik |
W 1902 r. wraz z Ferdynandem Rabowskim (swoim szwagrem), Janem Bachledą Tajbrem i Wojciechem Tylką Suleją wziął udział w pierwszej kilkudniowej wyprawie graniowej w Tatrach od Salatyńskiego Wierchu na Cubrynę. Dokonał wtedy również:
- pierwszego wejścia na Cubrynkę,
- drugiego wejścia na Batyżowiecki Szczyt,
- drugiego wejścia granią od Polskiego Grzebienia na Staroleśny Szczyt.
Wyprawa zajęła 11 dni i została opisana przez Eichenwalda w „Przeglądzie Zakopiańskim” (1902) pod błędnym tytułem Orlą Pyrcią (por. Orla Perć). Był to dobrze napisany opis przejścia taternickiego, pierwszy od czasu Jana Gwalberta Pawlikowskiego[1].
Rok później Teodor Eichenwald doznał ciężkiego wypadku na zaśnieżonym stoku podczas wyprawy w Alpach, w której towarzyszył mu Rabowski. W 1904 r. popełnił samobójstwo.