Teodor Wolff von Ludinghausen
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Teodor Wolff von Ludinghausen herbu Wolf (niem. Theodor Wolff von Lüdinghausen; ur. 20 września 1662 w Inflantach, zm. 9 maja 1712[2] w Warszawie) – jezuita, biskup tytularny trypolitański i koadiutor biskupstwa inflanckiego od 14 marca 1701, krótko biskup inflancko-piltyński a następnie biskup diecezji chełmskiej w okresie od 10 listopada 1710[2] do 9 maja 1712.
Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Data i miejsce śmierci ...
| ||
Data i miejsce urodzenia | ||
---|---|---|
Data i miejsce śmierci | ||
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Nominacja biskupia |
14 marca 1701[1] | |
Sakra biskupia |
brak danych |
Zamknij
Był synem Fryderyka (starosty dyneburskiego i podkomorzego derpskiego) i Anny Denhoff. Studiował teologię w Rzymie 1688-1689. Zmarł w 1712 w Warszawie.
Pochowany w kościele klasztornym Narodzenia NMP i Św. Ignacego Loyoli w Warszawie[3].