Trzy kolory. Biały
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Trzy kolory. Biały (fr. Trois couleurs: Blanc) – komediodramat filmowy z 1993 roku w reżyserii Krzysztofa Kieślowskiego, nakręcony w koprodukcji francusko-polsko-szwajcarskiej według scenariusza napisanego wraz z Krzysztofem Piesiewiczem. Za produkcję filmu odpowiadał Marin Karmitz. Osią fabularną filmu jest zemsta polskiego fryzjera (Zbigniew Zamachowski) na francuskiej małżonce (Julie Delpy), która pozbawiła go majątku i sprowadziła na skraj nędzy.
Gatunek |
komediodramat (czarna komedia, marriage drama)[1] |
---|---|
Rok produkcji |
1993 |
Data premiery |
25 lutego 1994 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
88 min |
Reżyseria | |
Scenariusz |
Krzysztof Piesiewicz |
Główne role | |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia | |
Montaż |
Urszula Lesiak |
Produkcja | |
Poprzednik | |
Kontynuacja |
Biały jest drugą częścią trylogii Trzy kolory, w skład której wchodzą również filmy Trzy kolory. Niebieski (1993) i Trzy kolory. Czerwony (1994). Tytułowe trzy kolory nawiązują do barw flagi Francji i hasła rewolucji francuskiej (1789–1799) „Wolność, równość, braterstwo”.
Film nakręcono w Warszawie oraz Grodzisku Mazowieckim[2].