USS Greeneville (SSN-772)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
USS Greeneville (SSN-772) – amerykański wielozadaniowy okręt podwodny z napędem atomowym ulepszonego typu Los Angeles - Improved Los Angeles / 688i. Okręt należy do grupy jednostek 688, które obok wyposażenia w dwanaście pionowych wyrzutni pocisków manewrujących, otrzymały usprawniony system napędowy oraz zostały znacznie bardziej wyciszone względem pierwowzoru. Na skutek tych zmian, prędkość taktyczna okrętu wzrosła z 6 do 8-12 węzłów. Jako okręt zmodyfikowanej w ten sposób generacji jednostek 688i, dysponuje możliwością wystrzeliwania torped mk.48, pocisków manewrujących, a także stawiania min, poprzez wykorzystanie czterech dziobowych wyrzutni torpedowych, jak też wystrzeliwania pocisków Tomahawk SLCM z wyrzutni typu VLS. Jednostka o długości 110 metrów i wyporności w zanurzeniu wynoszącej 6927 długich ton, dzięki napędowi atomowemu zapewnianemu przez siłownię o mocy 30000 KM z reaktorem wodnociśnieniowym S6G, zdolna była do pływania podwodnego z prędkością 33 węzłów.
Klasa | |||
---|---|---|---|
Typ | |||
Historia | |||
Stocznia | |||
Początek budowy |
28 lutego 1992 | ||
Wodowanie |
17 września 1994 | ||
US Navy | |||
Wejście do służby |
16 lutego 1996 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
| ||
Długość |
110 m | ||
Szerokość |
10 m | ||
Zanurzenie testowe |
300 m | ||
Rodzaj kadłuba |
dwukadłubowy | ||
Materiał kadłuba | |||
Napęd | |||
1 reaktor S6G chłodzony wodą 1 turbina o mocy 30.000 KM napędzająca jedną śrubę | |||
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu • taktyczna |
| ||
Sensory | |||
• radar:AN/BPS-15 • sonary: AN/BQQ-5 i AN/BQS-15 antena holowana TB-16 | |||
Uzbrojenie | |||
26 x Mk 48 ADCAP, Tomahawk SLCM 12 Tomahawk SLCM w VLS miny: Mk.67 SLMM, Mk.60 Captor | |||
Wyrzutnie torpedowe |
• torpedowe: 4 x 533 mm na dziobie | ||
Załoga |
132 oficerów i marynarzy | ||
|
9 lutego 2001 roku, około 9 mil morskich (17 km) od Oʻahu na Hawajach, USS Greeneville (SSN-772) zderzył się z japońskim szkolnym statkiem rybackim „Ehime Maru”[1]. Incydent ten miał miejsce w trakcie przeprowadzanego dla obecnych na pokładzie okrętu podwodnego 16 osób cywilnych pokazu manewru awaryjnego wynurzenia. W trakcie wynurzenia, okręt uderzył w japoński statek rybacki. Na skutek odniesionych uszkodzeń „Ehime Maru” zatonął w ciągu kilku minut. Śmierć poniosło 9 osób załogi statku szkolnego, w tym czworo studentów. Kolizja miała szereg politycznych reperkusji w stosunkach między Stanami Zjednoczonymi a Japonią, wzmacnianych podejrzeniami, iż w momencie „awaryjnego” szasowania balastu kontrolę nad okrętem posiadały osoby cywilne[2]. Po przeprowadzonym po wypadku postępowaniu sądowym ustalono, iż przyczyną wypadku była seria indywidualnych błędów i zaniedbań na pokładzie amerykańskiego okrętu, a w części także usterka analogowego systemu zobrazowania sonaru, nie na tyle jednak poważna, aby w normalnych warunkach przerwać rejs[1]. Ustalono jednakże, że kontrolę nad systemem sonarowym okrętu sprawował w chwili kolizji operator, który z uwagi na krótki okres służby nie był jeszcze uprawniony do samodzielnej kontroli sytuacji akustycznej[2]. Po incydencie, specjalnie powołana komisja śledcza przeprowadziła dochodzenie, w wyniku którego wyciągnięto konsekwencje dyscyplinarne tak wobec osób na lądzie, jak i wobec sześciu członków załogi. Dowódca okrętu w chwili wypadku, został uznany winnym naruszenia Jednolitego Kodeksu Służby Wojskowej, na skutek czego został pozbawiony dowództwa z wpisem do akt[1].