Wyżyna Katowicka
centralna część Wyżyny Śląskiej / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Wyżyna Katowicka?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Wyżyna Katowicka (341.13) – region geograficzny o krajobrazie pagórzystym położony w południowej Polsce, w okolicy Katowic. Stanowi centralną część Wyżyny Śląskiej o średniej wysokości 250–300 m n.p.m. Najwyższymi wzniesieniami w regionie są Góra Św. Doroty w Będzinie (382 m), Wzgórze Wandy w Katowicach (357 m) oraz Góra Św. Wawrzyńca w Orzeszu (355 m). Na obszarze Wyżyny Katowickiej znajdują się ponadto takie miasta, jak Bytom, Chorzów, Dąbrowa Górnicza, Gliwice, Knurów, Mikołów, Ruda Śląska, Siemianowice Śląskie, Sosnowiec, Świętochłowice, Zabrze[1].
Wzniesienie Góry Świętej Doroty w Będzinie | |
Obszar Wyżyny Katowickiej wg regionalizacji J. Kondrackiego z 1994 r. | |
Megaregion | |
---|---|
Prowincja | |
Podprowincja | |
Makroregion | |
Mezoregion |
Wyżyna Katowicka |
Zajmowane jednostki administracyjne |
Wyżynę wyróżniono jako mezoregion z indeksem 341.13 w regionalizacji fizycznogeograficznej Polski. Cechą charakterystyczną regionu jest wysoki udział terenów antropogenicznych, w tym zabudowanych, w strukturze powierzchni. Intensywna działalność przemysłu, przede wszystkim górniczego i hutniczego, spowodowała znaczne przekształcenia środowiska naturalnego[1].