Żabiczyn (gromada)
dawna gromada / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Żabiczyn – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
gromada | |||
1954–1961 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
5 października 1954 | ||
Data likwidacji |
31 grudnia 1961 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Żabiczyn z siedzibą GRN w Żabiczynie utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie pułtuskim w woj. warszawskim, na mocy uchwały nr VI/10/17/54 WRN w Warszawie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Chechnówka, Lorcin, Nuna, Młodzianowo, Paulinowo i Żabiczyn oraz południowa część dotychczasowej gromady Popowo Borowe położona na południe od szosy Zegrze-Nasielsk ze zniesionej gminy Nasielsk w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 16 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
1 stycznia 1960 do gromady Żabiczyn przyłączono wieś Jaskółowo ze znoszonej gromady Smogorzewo Włościańskie w tymże powiecie[8].
31 grudnia 1961 gromadę zniesiono, włączając jej obszar do nowo utworzonej gromady Chrcynno w tymże powiecie[9].