Psychologia analytica
From Wikipedia, the free encyclopedia
Psychologia analytica, etiam psychologia Jungiana appellata, est schola psychotherapiae quae ex cogitationibus Caroli Jung, psychiatri Helvetici, orta est. Momentum exprimit hominis psychae et personalis auctoritatis inquisitionis.[1]
Res maximi momenti in systemate Jungiano sunt individuatio, symboli, inscientia personalis?, inscientia collectiva?, archetypi, complices, persona, umbra, anima et animus, ac ipse?.
Theoriae Jungianae praecipue investigabantur ab Antonia Wolff, Maria-Ludovica von Franz, Iolanthe Jacobi, Aniela Jaffé, Erico Neumann, Iacobo Hillman, et Antonio Stevens.
Psychologia analytica a psychoanalysi distinguitur, quae est systema psychotherapeuticum a Sigismundo Freud excogitatum.