Rive gauche
część Paryża (między Sekwaną a bulwarem Montparnasse, Francja) / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Rive gauche (wym. /ʁiv ɡoʃ/, tłum. lewy brzeg) – obszar Paryża, we Francji, położony na południe od rzeki Sekwany, a na północ od bulwaru Montparnasse. W 1. połowie XX wieku rive gauche był siedzibą paryskich intelektualistów[1]. W lewobrzeżnej części miasta mieści się Dzielnica Łacińska, będąca rejonem szkół uniwersyteckich[2]. Rive gauche charakteryzuje się architekturą surowego gotyku[1]. Na prawym brzegu, po północnej stronie rzeki, jest rive droite[3].
W pierwszej połowie XX wieku rive gauche tradycyjnie utożsamiany był z kręgami filozoficznymi, ikonami literatury i z kontrkulturą, w opozycji do rive droite, okręgu uważanego wówczas za burżuazyjny[4]. Na południe od Sekwany aktywna była intelektualna elita, która spotykała się w kawiarniach dzielnic St. Germain de Prés i Montparnasse.
Intelektualiści ze Stanów Zjednoczonych, którzy po zakończeniu I wojny światowej odkrywali stolicę Francji, ten fragment miasta uważali za centrum świata. Uznawali to miejsce za urzekające przeciwieństwo „amerykańskości”[1].
Wśród artystów i filozofów, którzy gromadzili się na przełomie XIX i XX wieku w paryskim rive gauche, byli francuscy pisarze Jean-Paul Sartre, Simone de Beauvoir[5], Arthur Rimbaud[6], Paul Verlaine[7] i amerykańscy, Ernest Hemingway[5], Francis Scott Fitzgerald, James Baldwin[8], a także malarze, Francuz Henri Matisse[9] i Hiszpan Pablo Picasso[5]. Częścią rive gauche były też kobiety, które współtworzyły charakter miejsca; były to m.in.: Colette, Djuna Barnes[10], Natalie Barney[11], Sylvia Beach[12], H.D.[13], Anaïs Nin[14], Jean Rhys[15], Gertrude Stein[16], Alice B. Toklas[17], Renée Vivien[18] oraz Edith Wharton[19].
W tym miejscu w XIX w. ulokowali się francuscy wydawcy: Louis Hachette i Pierre-Jules Hetzel (18 Rue Jacob)[20][21][22], drukujący m.in. utwory Juliusza Verne’a, który również tu mieszkał[23].