Antoni Łaciak
polski skoczek narciarski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Antoni Łaciak?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Antoni Jan Łaciak (ur. 23 czerwca 1939 w Szczyrku, zm. 6 lutego 1989 w Katowicach) – polski skoczek narciarski, reprezentant Polski, olimpijczyk. Wicemistrz świata 1962 z Zakopanego. Mistrz i wicemistrz Polski[2]. Były rekordzista kraju w długości skoku. Reprezentant klubu LKS Skrzyczne, a w czasie służby wojskowej – WKS Zakopane.
Data i miejsce urodzenia |
23 czerwca 1939 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
6 lutego 1989 | |||||||||
Klub |
LKS Skrzyczne (1950–1975) | |||||||||
Wzrost |
180 cm[1] | |||||||||
Rekord życiowy | ||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Pochodził z wielodzietnej rodziny. Był synem Józefa Łaciaka i Julii z domu Wieczorek. Miał trzech braci: Jana, Jakuba i Józefa i dwie siostry: Annę i Marię[3]. W czasie II wojny światowej rodzina została wywieziona do Lysek pod Rybnikiem, a następnie do Niemiec, do Arolsen i zmuszona do pracy[4]. Józef zmarł, Julia w 1945 powróciła do Szczyrku[3]. 4 kwietnia 1964 Antoni wziął ślub z Marianną z domu Laszczak. Łaciakowie mieli dwóch synów: Ryszarda i Jakuba. Ryszard skakał na nartach, ale bez większych sukcesów[5]. Został mechanikiem samochodowym, a jego młodszy brat tapicerem[4]. Wnuczki Antoniego, Patrycja i Katarzyna, także jeździły na nartach. Łaciak miał także wnuka Szymona[4].