Franciszek Ksawery Woyna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Franciszek Ksawery Woyna herbu Trąby, inne formy nazwiska: Wojna; Wojno; Woyno, (ur. 1750 w Warszawie, zm. 15 maja 1813 w Wiedniu)[1] – generał lejtnant wojsk koronnych, adiutant króla, wicekomendant Szkoły Rycerskiej w latach 1793–1794[2], starosta stanisławowski, członek Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej[3], konsyliarz Rady Nieustającej[4], wolnomularz[5], wielki namiestnik Wielkiego Wschodu Narodowego Polski w 1784[6]. Dramatopisarz, poeta i tłumacz.