Księstwo opolsko-raciborskie
historyczne księstwo śląskie / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Księstwo opolsko-raciborskie?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Księstwo opolsko-raciborskie lub księstwa opolskie i raciborskie (cz. Opolské a Ratibořské knížectví, niem. Fürstenthümer Oppeln-Ratibor) – nowożytne księstwo śląskie powstałe w wyniku działalności księcia opolskiego Jana II Dobrego, który po bezpotomnej śmierci Walentyna raciborskiego w 1521 roku zjednoczył pod swoim berłem oba księstwa. Po bezpotomnej śmierci Jana Dobrego jego księstwo weszło, jako nierozdzielne księstwo dziedziczne, w skład czeskiej domeny królewskiej. W owym okresie, z racji zasiadania Habsburgów na tronie czeskim, stanowiło część Monarchii Habsburgów i było przez nich często nadawane w zastaw, m.in. w ręce niemieckich Hohenzollernów i polskich Wazów. Księstwo uległo likwidacji w 1742 roku po zajęciu Śląska przez Prusy i reformie administracyjnej, która zniosła strukturę tutejszych księstw oraz wprowadziła w jej miejsce departamenty kameralne i powiaty[3].
1521–1742 | |||
| |||
Kraje Korony Czeskiej | |||
Konstytucja |
Statut ziemski księstw opolskiego i raciborskiego (od 1562) | ||
---|---|---|---|
Język urzędowy |
czeski | ||
Stolica | |||
Ustrój polityczny | |||
Typ państwa | |||
Zależne od | |||
Powierzchnia • całkowita |
| ||
Liczba ludności (1619) • całkowita |
| ||
Data powstania |
zjednoczenie księstwa opolskiego z raciborskim | ||
Data likwidacji |
wcielenie do Królestwa Prus |
W polskiej literaturze powszechnie funkcjonuje nazwa pojedyncza księstwo opolsko-raciborskie, historycznie poprawna jest natomiast nazwa podwójna księstwa opolskie i raciborskie. Formalnie istniały bowiem dwa księstwa połączone wspólną władzą książęcą, konstytucją, sejmikiem ziemskim oraz zwierzchnim sądem ziemskim. Księstwo opolskie obejmowało Opole, Niemodlin, Głogówek, Prudnik, Białą, Strzelce, Koźle, Gliwice, Toszek, Lubliniec i Olesno; do księstwa raciborskiego przynależały Racibórz, Rybnik i Żory[4].
Niektórzy historycy mianem księstwa opolsko-raciborskiego określają również średniowieczne władztwo powstałe w wyniku działalności Mieszka Plątonogiego, który w 1201/02 roku po śmierci Jarosława opolskiego a zaraz po nim Bolesława Wysokiego, panujący wcześniej w Raciborzu, zajął Opole i zjednoczył cały Górny Śląsk pod swoim berłem. Stan ten trwał do 1281/82 roku, kiedy rozległa dzielnica została podzielona między synów Władysława opolskiego[5].