Sejm Śląski IV kadencji (1935–1945)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sejm Śląski IV kadencji (1935-1945) – autonomiczny organ ustawodawczy dla województwa śląskiego wybrany na podstawie niedemokratycznej ordynacji wyborczej do Sejmu Śląskiego w dniu 8 września 1935 r. Zwołany na mocy zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 21 września 1935 r. do Katowic na dzień 24 września 1935 r.
Rzeczpospolita Polska |
Ten artykuł jest częścią serii:
|
Sejm Śląski IV kadencji składał się z 24 posłów. Po przyłączeniu zaolziańskich powiatów Śląska Cieszyńskiego w 1938 roku Prezydent RP dokooptował 4 posłów[1].
Po wybuchu II wojny światowej Prezydent RP nie rozwiązał Sejmu Śląskiego IV kadencji, jednak w czasie okupacji nie zwoływano jego sesji.
Krajowa Rada Narodowa 6 maja 1945 roku zniosła Statut Organiczny Województwa Śląskiego z ustroju konstytucyjnego Rzeczypospolitej Polskiej w trakcie trwania kadencji Sejmu Śląskiego[2], niezgodnie ze swoimi kompetencjami[potrzebny przypis]