Sowieckie naloty na Warszawę w czasie II wojny światowej
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sowieckie naloty na Warszawę w czasie II wojny światowej – seria nalotów lotniczych na okupowaną przez Niemców Warszawę, przeprowadzanych przez sowieckie lotnictwo w latach 1941–1944 (początkowo głównie przez Lotnictwo Dalekiego Zasięgu).
II wojna światowa, front wschodni | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium |
Polska pod okupacją III Rzeszy | ||
Przyczyna |
bombardowanie przez sowieckie lotnictwo niemieckich obiektów wojskowych i węzłów komunikacyjnych | ||
Wynik |
kilkanaście sowieckich nalotów, zginęło ok. 1000 osób, kilka tysięcy odniosło rany, wiele tysięcy straciło dach nad głową | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
brak współrzędnych |
Pierwsze sowieckie naloty na okupowaną stolicę Polski nastąpiły pod koniec czerwca 1941 roku. W późniejszym okresie sowieckie lotnictwo jeszcze kilkanaście razy zbombardowało Warszawę, przy czym najwięcej ofiar i zniszczeń spowodowały naloty przeprowadzone latem 1942 roku oraz w maju 1943 roku. Celem ataków były niemieckie obiekty wojskowe i węzły komunikacyjne. Wielokrotnie sowieckie bomby spadały jednak na gęsto zaludnione dzielnice mieszkaniowe (w tym na getto warszawskie). W wyniku nalotów zginęło co najmniej 1000 warszawiaków, kolejnych kilka tysięcy odniosło rany, a kilkaset budynków uległo zburzeniu lub uszkodzeniu.
W czasach Polski Ludowej temat ten był marginalizowany przez oficjalną historiografię[1][2].