Polski ruch oporu w czasie II wojny światowej
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Polski ruch oporu podczas II wojny światowej – w trakcie II wojny światowej Polska była krajem okupowanym, w którym ruch oporu rozpoczął swoją działalność niemal natychmiast po zaprzestaniu regularnych działań wojennych. Również od samego początku jedną z jego form była walka zbrojna.
Szybkie fakty Czas, Miejsce ...
Zamknij
Na ziemiach polskich głównymi organizacjami ruchu oporu były Armia Krajowa w sile około 350 000 ludzi[1], Bataliony Chłopskie w sile około 170 000 ludzi[2] oraz Narodowe Siły Zbrojne w sile około 75 000 ludzi[3] i Armia Ludowa licząca około 60 000 ludzi[4].