اصلاح نژاد نازی
From Wikipedia, the free encyclopedia
اصلاح نژاد نازی (به آلمانی: Nationalsozialistische Rassenhygiene) به معنای «بهداشت نژادی ناسیونال سوسیالیست» به سیاستهای اصلاح نژاد آلمان نازی گفته میشود. ایدئولوژی نژادی نازیها مبتنی بر بهبود تدریجی نژادی مردم آلمان با زایش گزینشی بر مبنای ویژگیهای «نوردیکی و آریایی» بود. ایدهٔ «اصلاح نژاد» بیشتر زیر عنوان واژهٔ Rassenhygiene یا «بهداشت نژادی» مطرح میشد.
پژوهشهای اصلاح نژاد در آلمان پیش از و در طول دوره نازی به پژوهشهای این زمینه در ایالات متحده (به ویژه کالیفرنیا) شباهت داشتد و از آنها بسیار الهام گرفتند. با این حال، برجستگی این پژوهشها با روی کار آمدن آدولف هیتلر به شدت بالا رفت و هواداران ثروتمند نازی آغاز به سرمایهگذاری زیادی در آن کردند. این برنامهها متعاقباً باعث شکلگیری سیاست نژادی آلمان نازی شدند.
کسانی که تحت سیاستهای اصلاح نژاد نازی مورد هدف نابودی قرار گرفتند، عمدتاً در موسسات خصوصی و دولتی زندگی میکردند، و به عنوان «ناشایست برای زندگی» (آلمانی: Lebensunwertes Leben) معرفی شدند؛ از جمله زندانیان، منحطان، مخالفان سیاسی، افراد دارای ناتوانیهای شناختی و جسمی مادرزادی (آلمانی: erbkranken) – شامل افرادی که دارای ناتوانی ذهن، صرع، اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی، فلج مغزی، دیستروفی ماهیچهای، ناشنوایی و کمبینایی بودند – و نیز همجنسگرایان، بیکاران، دیوانگان و افراد ضعیف، که همگی برای حذف از زنجیره وراثت انتخاب شده بودند. بیش از ۴۰۰٬۰۰۰ تن بر خلاف میل خود عقیم شدند، در حالی که حدود ۳۰۰٬۰۰۰ تن نیز در جریان عملیات تی۴ که برنامهای برای کشتار جمعی بود کشته شدند. در ژوئن ۱۹۳۵، هیتلر و کابینه او فهرستی از هفت فرمان جدید تهیه کردند، که شماره ۵ در آن برای تسریع در پژوهشهای مربوط به عقیمسازی بود.