Medaliści mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym w skokach narciarskich
lista w projekcie Wikimedia / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Medaliści mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym w skokach narciarskich?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Medaliści mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym w skokach narciarskich – zestawienie zawodników i drużyn, które przynajmniej raz stanęły na podium mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym w konkurencjach skoków narciarskich.
Konkursy skoków narciarskich w ramach mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym rozgrywane są od pierwszej tego typu imprezy, która odbyła się w 1925 roku w Jańskich Łaźniach. Do 1958 roku rozgrywany był jeden konkurs indywidualny na skoczni dużej, a od 1962 roku przeprowadzane są dwie indywidualne konkurencje – na skoczni dużej i normalnej. W 1982 roku do kalendarza mistrzostw świata wprowadzono także konkurs drużynowy na obiekcie dużym. W latach 2001, 2005 oraz 2011 rywalizację drużynową przeprowadzono zarówno na skoczni dużej, jak i na normalnej. W 2009 roku po raz pierwszy w historii mistrzostw świata odbył się również konkurs kobiet na skoczni normalnej. W 2013 roku w kalendarzu mistrzostw po raz pierwszy znalazł się drużynowy konkurs mieszany, w 2019 konkurs drużynowy kobiet, a w 2021 konkurs indywidualny kobiet na dużej skoczni.
Najwięcej – osiem razy – na najwyższym stopniu podium stawał Thomas Morgenstern, który w 2011 roku zdobył indywidualny tytuł mistrza świata, a w latach 2005–2013 siedmiokrotnie zwyciężał w zawodach drużynowych. Siedem tytułów mistrzowskich zdobył natomiast Wolfgang Loitzl, który w 2009 zwyciężył indywidualnie, a w latach 2001–2013 sześciokrotnie został mistrzem świata w drużynie. Największą liczbę wszystkich medali uzyskał natomiast Gregor Schlierenzauer – 12 – 6 złotych, 5 srebrnych i 1 brązowych. Jedynym skoczkiem, który czterokrotnie zdobył tytuł indywidualnego mistrza świata jest Adam Małysz, który zwyciężył w 2001 roku, dwukrotnie w 2003 roku oraz w 2007 roku. Najbardziej utytułowaną zawodniczką spośród kobiet jest Carina Vogt, w dorobku której jest 6 medali – 5 złotych i 1 brązowy. Więcej medali – po 8 – zdobyły Daniela Iraschko-Stolz i Maren Lundby (obie po 2 złote, 3 srebrne i 3 brązowe).
W konkursach drużynowych dziesięć tytułów mistrza świata zgromadziła reprezentacja Austrii, dziewięć tytułów Niemiec, sześć Finlandii, trzy tytuły drużyna Norwegii, a po jednym – Japonii i Polski. Największą liczbę wszystkich medali zarówno tych zdobytych w konkurencjach indywidualnych, jak i drużynowych wywalczyli reprezentanci Norwegii, którzy zdobyli łącznie 69 medali, w tym 22 złote.
Sześciokrotnie wszystkie miejsca na podium konkursów indywidualnych zdobyli reprezentanci tego samego kraju. W latach: 1926, 1929, 1930, 1935 i 1937 dokonali tego skoczkowie norwescy, a w 1999 roku skoczkowie japońscy.
Pięciu zawodników w historii zdobyło dwa złote medale w konkurencjach indywidualnych rozgrywanych w trakcie jednych mistrzostw. Pierwszym skoczkiem, który tego dokonał był Bjørn Wirkola, który zwyciężył w 1966 roku. W kolejnych dwóch mistrzostwach wyczyn Norwega powtórzyli także: Garij Napałkow w 1970 roku i Hans-Georg Aschenbach w 1974 roku. W 2003 roku tego samego dokonał Adam Małysz. Kolejnym skoczkiem z tym osiągnięciem jest Stefan Kraft, który wygrał oba konkursy indywidualne w 2017 roku. Ponadto, Thomas Morgenstern, Rune Velta, Stefan Kraft oraz Karl Geiger w trakcie jednych mistrzostw zdobyli po cztery medale – Morgenstern dokonał tego w 2011 roku (trzy złote i jeden srebrny), Velta w 2015 roku (dwa złote, jeden srebrny i jeden brązowy), Kraft w 2017 roku (trzy złote i jeden brązowy), a Geiger w 2021 roku (dwa złote, jeden srebrny i jeden brązowy).
W 1941 roku rozegrano konkurs indywidualny mistrzostw świata w Cortina d’Ampezzo, w którym na podium stanęli: Paavo Vierto, Leo Laakso i Sven Eriksson. Konkurs miał jednak charakter nieoficjalny z powodu zbyt małej liczby startujących skoczków. Także w 1984 roku rozegrany został nieoficjalny konkurs mistrzostw świata w Engelbergu, w którym wyłoniono medalistów konkursu drużynowego – pierwsze miejsce zajęła Finlandia przed NRD i Czechosłowacją.
Medaliści konkursów olimpijskich z lat 1924–1980 automatycznie zostawali mistrzami świata w narciarstwie klasycznym[1]. Poniższe statystyki nie uwzględniają jednak tego faktu, traktując obie imprezy niezależnie.